Jako materiał pomocniczy w eksperymentach wykrywania ELISA, enzym płyta odgrywa decydującą rolę i bezpośrednio wpływa na końcowe wyniki eksperymentu. Jakość Płytka enzymatyczna zależy głównie od jego wrażliwości na adsorpcję białek, różnicy zdolności adsorpcji białek między płytkami i otworami oraz różnicy między partiami zakupionego płytka enzymatyczna . Dlatego wybierając a płytka enzymatyczna produkt o wysokiej czułości adsorpcji białek, niewielka różnica między otworami zdolności adsorpcyjnej białek oraz niewielka różnica między partiami jest dla eksperymentatora gwarancją uzyskania rzetelnych i stabilnych wyników eksperymentu.

Płytka enzymatyczna klasyfikacja: według różnych standardów klasyfikacyjnych, płyta ma różne klasyfikacje.

1: W zależności od liczby otworów można go podzielić na 96 otworów, 48 otworów itp. Ponieważ płytka enzymatyczna jest używany głównie z czytnikiem mikropłytek, płyta metr na rynku ma co najwyżej 96 otworów, więc mikropłytka ma 96 otworów.

2: Zgodnie z różnymi dnami jest podzielony na płaskie dno, dno U, dno V itp.

Współczynnik załamania światła płaskiej podstawy jest niski, co jest odpowiednie do wykrywania w mikropłytce;

T Współczynnik załamania światła mikropłytki U jest wysoki, wygodny do pobierania próbek, pobierania próbek i mieszania, i może bezpośrednio obserwować zmianę koloru bez umieszczania go na mikropłytce, aby określić, czy istnieje odpowiednia reakcja immunologiczna.

Mikropłytka podstawy V może dokładnie wchłonąć próbkę.

3: Zgodnie z różnymi zdolnościami wiązania mikropłytki i białka oraz innych cząsteczek, dzieli się na wysoką siłę wiązania, średnią siłę wiązania i aminację.

(1) Wysoka siła wiązania

Po powierzchni tej mikropłytki jej zdolność wiązania białek jest znacznie zwiększona, do 300 ~ 400 ng IgG / cm2, a masa cząsteczkowa głównego związanego białka wynosi> 10 kD. Zastosowanie tej klasy mikropłytek może poprawić czułość i może stosunkowo zmniejszyć stężenie i ilość powlekanego białka, co ułatwia wywołanie reakcji niespecyficznych. Po opłaszczeniu antygenem lub przeciwciałem niejonowy detergent nie może skutecznie uszczelnić miejsca niezwiązanego białka, a białko powinno być stosowane jako środek uszczelniający.

(2) Średnia siła wiązania

Takie płytki do mikropłytek wiążą się biernie z białkiem poprzez wiązania hydrofobowe na powierzchni i są odpowiednie jako nośniki w fazie stałej dla białek wielkocząsteczkowych o masie cząsteczkowej > 20 kD, o zdolności wiązania białek od 200 do 300 ng IgG/cm2. Dzięki charakterystyce jedynego wiązania z makrocząsteczkami nadaje się jako nośniki w fazie stałej jako nieoczyszczone przeciwciała lub antygeny w celu zmniejszenia potencjalnej niespecyficznej reaktywności krzyżowej. Płytka może być obojętnym białkiem lub niejonowym detergentem jako roztworem uszczelniającym.

(3) Aminacja

Ta mikropłytka po modyfikacji powierzchni posiada dodatnio naładowaną grupę aminową, której wiązanie hydrofobowe jest zastąpione wiązaniem hydrofilowym. Ta klasa mikropłytek jest odpowiednia jako nośnik w fazie stałej dla białek małocząsteczkowych. Przy użyciu odpowiedniego buforu i pH powierzchnia wiąże się z ujemnie naładowanymi małymi cząsteczkami poprzez wiązania jonowe. Ze względu na właściwości hydrofilowe swojej powierzchni i zdolność do wiązania kowalencyjnego przez inne czynniki sieciujące, może być stosowana do wiązania cząsteczek białek rozpuszczalnych w środkach odkażających, takich jak Triton-100, Tween 20 itp. Wada tej płytki jest ze względu na zmniejszoną hydrofobowość; ponadto powierzchnia musi być skutecznie zamknięta. Ze względu na hydrofilowe i kowalencyjne właściwości powierzchni, zastosowany roztwór uszczelniający musi być w stanie oddziaływać z dowolną grupą funkcyjną w niereaktywnej grupie aminowej oraz wybranym środkiem sieciującym.

4. W zależności od koloru można podzielić na przezroczyste, czarne i białe.

Przezroczysty jest najczęściej używany w najbardziej ogólnych eksperymentach związanych z immunizacją enzymatyczną. W Relcontrast do przezroczystej mikropłytki dostępne są również nieprzezroczyste mikropłytki do detekcji świetlnej, zazwyczaj czarno-białe. Sama czarna mikropłytka ma absorpcję światła, więc jej sygnał jest znacznie niższy niż biała mikropłytka, dlatego jest zwykle używana do wykrywania silnego światła, takiego jak wykrywanie fluorescencji. Biała mikropłytka służy do wykrywania słabego światła, często używanego do ogólnej chemiluminescencji. Dodatkowo czarna mikropłytka może również osłabić problem reakcji nieswoistych. Jednocześnie należy zauważyć, że w przypadku ogólnej mikropłytki nie można wykryć światła, ponieważ światło emitowane z reakcji chemiluminescencyjnej jest izotropowe, jeśli w przypadku przezroczystej mikropłytki światło będzie się rozprzestrzeniać nie tylko z kierunku pionowego, ale także z kierunku poziomego, łatwo przepuszczaj światło przez szczelinę między otworem a ścianą otworu, co powoduje, że światło emitowane przez sąsiedni otwór ma wpływ na wartość pochłaniania światła przez otwór.

Dobra mikropłytka powinna charakteryzować się dobrymi właściwościami adsorpcyjnymi, niską wartością ślepej próby, wysoką przezroczystością dna otworu oraz podobną wydajnością między płytkami i otworami w tej samej płytce. Ze względu na różnicę w surowcach i różnicę w procesie produkcyjnym jakość różnych produktów jest bardzo różna, dlatego przed użyciem należy sprawdzić wydajność każdej partii mikropłytki. Powszechnie stosowanymi metodami kontroli są określone stężenie ludzkiej IgG (zwykle 10 ng/ml) pokryte studzienkami płytki ELISA, po przemyciu, dodanie odpowiedniego rozcieńczenia znakowanego enzymem przeciwciała anty-ludzkiego IgG do każdej studzienki, przemycie po konserwacji termicznej, dodając kolor substratu, zatrzymaj reakcję enzymatyczną i zmierz odpowiednio absorbancję roztworu w każdym dołku. Warunki reakcji kontrolowano tak, aby odczyt każdej studzienki utrzymywano przy absorbancji około 0,8. Obliczono średnią z całkowitych odczytów. Różnica między średnią wszystkich indywidualnych odczytów a wszystkimi odczytami powinna być mniejsza niż 10%. Przykładowe trzy mikropłytki to A, B i C.

Metoda bezpośrednia: do wykrywania adsorpcji ludzkiej IgG na powierzchni mikropłytki

Metoda kanapkowa z podwójnym przeciwciałem: antygen w surowicy dodatni na obecność przeciwciała anty-ludzkiego

Jak widać na powyższym rysunku, w tych trzech typach płytek bioenzymatycznych mikropłytka klasy A ma lepszy efekt adsorpcji białka, ale także poprawia czułość adsorpcji białka, co może zapewnić bardziej wiarygodne dane eksperymentalne. Dodatkowo możesz zapytać o tabliczkę z różnicą partii. Poniżej znajduje się różnica partii określonej płyty. Jak widać z wykresu danych różnicy w obrębie serii, mikropłytka ma dobrą stabilność między partiami, a różnica współczynnika zmienności w ramach partii (CV) wynosi około 5,0%, co jest wartością znacznie niższą niż współczynnik zmienności w ramach partii poniżej 10,0% w standardzie kontroli jakości dla klinicznej reakcji immunologicznej. Dlatego nadaje się również do eksperymentów ELISA.