1. Podczas oznaczania endotoksyny we krwi należy zwrócić uwagę na dobór metod i odczynników.

2. Przygotowanie osocza lub surowicy

Jako powszechna próbka kliniczna, główną próbką jest osocze, a jego stopień wykorzystania wynosi ponad 95%. Dlatego bardzo ważne jest przygotowanie osocza jako głównego składnika płynów ustrojowych. Według Das, endotoksyna jest na ogół przyczepiona do płytek krwi oprócz stanu wolnego, dlatego bardziej odpowiednie jest użycie osocza zawierającego dużą liczbę płytek krwi jako próbki. Przygotowując ludzkie osocze lub osocze zwierzęce, obecnie, aby zapobiec uszkodzeniu komórek, obce kraje najczęściej stosują separację w niskiej temperaturze, używając próbek osocza zawierających dużą liczbę płytek krwi, to znaczy w warunkach separacji 4 ℃ 1000gx10 minut lub 3000gx40 sekund warunki separacji, gdy nie ma wirówki niskotemperaturowej. Niedozwolone jest przeprowadzanie szybkiej i długotrwałej separacji w normalnych temperaturach. Ponadto podczas oddzielania osocza lub surowicy należy unikać zanieczyszczenia bakteryjnego.

Przygotowanie surowicy: za pomocą strzykawki bez antykoagulantu pobrać krew i przenieść ją do probówki wirówkowej i umieścić w lodowatej łaźni wodnej na 30 minut, w temperaturze 4 ℃, 1000xg, 10 minut w celu wirowania.

Po oddzieleniu osocza lub surowicy, jeśli nie jest używany tymczasowo, można go zamrozić w temperaturze -80 ℃ i zużyć w ciągu 1 miesiąca. Uwaga Aby uniknąć adsorpcji endotoksyn, do przechowywania należy używać szklanej probówki.

3. Rodzaje i działanie antykoagulantów

Podczas przygotowywania osocza, ze względu na dodatek niektórych antykoagulantów, rodzaj i ilość antykoagulantów mają duży wpływ na szybkość regeneracji. Ogólnie powszechnie stosowane antykoagulanty obejmują głównie heparynę, cytrynian sodu i EDTA, wśród których heparyna jest najczęściej stosowana. Wiemy jednak, że duża ilość heparyny będzie zakłócać reakcję endotoksyny, szczególnie w przypadku metody podgrzewania rozcieńczeń i metody ekstrakcji chloroformem, co zmniejszy szybkość odzyskiwania, ale będzie miało mniejszy wpływ na metodę PCA, więc ilość dodanej heparyny i uwalniany podczas przygotowywania osocza potrzebuje tylko 2~5 μl/ml.